In meinem Fido-Archiv habe ich etwas gefunden, das wohl vielen von Euch irgendwann und
irgendwo einmal "begegnete" - das Gedicht "Der Laddezaun".
Es ist zwar nicht originell, etwas zu veroeffentlichen, das so vielen schon bekannt ist,
aber das hindert mich nicht daran, es dennoch zu tun ;-)
Wer weiß - vielleicht kann ich Euch gerade dadurch, DAß Ihr es kennt, eine Freude
machen?
Euer Balton
Hallo All
Der Laddezaun
Ich hab en wunderschoene Gadde,
eingezaeunt mit lauder Ladde.
Die Ladde hoern kurz uff vorm Bodde,
damit se nit faul wern und verrodde.
Weil ich Brombeere zu pfluecke hadde,
war ich neilich in mei Gadde.
Un wie ich so zufaellig durch de Ladde gucke -
kummt ener gelaufe, als waer er meschugge.
Er kummt immer naeher, ich denk so "Nanu -
der kummt ja direkt uf de Laddezaun zu!"
Dann war er am Zaun, guckt nunner un nauf,
ich steh maeuschenstill un denk: Nu pass auf!
Dass ich net blind worde bin is noch e Wunner,
denn der Kerl laesst vor mir de Hose runner -
um sich denn langsam un bedaechtig zu buegge
un so e Mordsding aus dem Kreuze zu druegge.
Doch eh der Segen kam von oben
hab ich mei Schibbe unnern Zaun geschoben.
Ich hab dann gestanden un das Lache verbisse,
dieweil hat der auf mei Schibbe geschisse.
Doch als der Schibbestiel sich halb verboge,
hab ich mei Schibbe schnell fortgezoge.
Es kam so, wie ich gedacht -
der Scheisser wollt gucke, was er gemacht.
Er dreht sich herum, tut die Auge ufreisse,
er guckt ganz entgeistert, ja wo ist denn mei Scheisse?
Erst guckt er ins Gras un dann in sei Schuh
und denkt, dass geht doch nicht mit rechte Dinge zu!
Die Knie warn ihm schon ganz lasch,
er packt sich am Kopf un dann an den Arsch.
Un als er sich dabei die Finger beschmiert,
da weiss er - hier ist ein Wunner passiert.
Er kommt nicht raus aus dem Staune un Stutze,
vor Schreck vergisst er, sich den Arsch abzuputze.
Er rafft sich hoch un rennt dann fort,
vor Angst un Schrecken vor dem unheimlichen Ort.
Ich kunnt an dem Tage kee Brombeer mehr pfluegge,
ich kunnt mich vor Lache net strecke, net buegge.
Den ganzen Tag hab ich noch gelacht,
weil ich mit mei Schibbe hab e Wunner vollbracht.
Dem Kerl hab ich noch nachgerufe: "Hab Dank, Du ruhloser Kacker,
die Schibbe hat mir grad noch gefehlt fuer mei Acker.
E paar Tage spaeter bin ich wieder in mei Gadde,
da seh ich an mei Zaun en Schadde.
Ich geh hin un bin von de Sogge,
ei, da tut der Scheisser schon wieder hogge.
Pass uff, denk ich, den willste mal necke,
un schon bin ich wieder hinter der Brombeerhecke.
Ich lauf schnell zum Stall, wo die Huehner sitze,
um mir aus'm Nest e Ei zu stibitze.
Denn nehm ich mei Schibbe un schleiche auf Sogge
zurueck an den Zaun, wo der Kacker tut hogge.
Er sucht grad Papier, um den Hintern zu putze -
ich denk, pass uff, die Zeit musste nutze.
Schnell hab ich ihm, es ist nicht geloge,
mit der Schibbe unterm Hintern die Scheisse weggezoge.
Das Ei leg ich, ganz leise un sacht,
an die Stelle, wo er vorher sei Haufe gemacht.
Es kam genauso, wie ich mirs gedacht,
der Scheisser wollt gucke, was er gemacht.
Er dreht sich herum, tut die Gucker uffreisse,
un denkt ganz entgeistert, das is doch kei Scheisse!
Des is doch e Ei, wie's de Huehner tun lege,
Er kann es nicht fasse, doch tut er sich rege.
Schnell mit sei Ei zu der Frau tut er laufe,
un schreit "Frau, mer brauche kee Ei mehr zu kaufe!"
Un dann erklaert er klipp un klar,
wie das beim Scheisse am Laddezaun war.
Sei Frau sagt, das musst erst beweise -
e Mensch kann doch kee Ei net scheisse!
Da sagt der Mann, na gut na schoen,
beim naechsten Kagge kannste's ja sehn.
Doch musst erst mal warte bis morge,
denn heute kann ich es nicht nochmal besorge.
Am annern Tag, da war's soweit,
Frau! ruft er, es is nu hoechste Zeit!
Komm schnell mit dei Hut un halt ihn mir runner,
sonst falle de Eier so harte herunner.
Die Frau kommt geloofe, so schnell sie nur kann,
er hockt sich zu Bodde un faengt auch schon an.
Sein Arsch, der tut krache, wie's Gewitter im Mai
doch was dabei rauskommt, war niemals e Ei.
Sei Frau guckt in Hut un faengt an zu flenne
dann tut se wie wild inne Stube rumrenne.
Sie tritt ihm in Hintern und schreit voller Wut:
"Mich haste beschisse un och noch mei Hut!"
Ich kann euch nur sagen, denn ich muss es ja wisse,
an mei Laddezaun het er nie mehr geschisse!
Michael
* Origin: Und da waren sie wieder, meine drei Probleme !!! (2:245/7045.4)